துன்ப நினைவுகளும் சோர்வும் பயமுமெல்லாம்,
அன்பில் அழியுமடீ! அன்புக் கழிவில்லை காண்
-பாரதி

8.12.08

நேரமில்லை.......


'டெமாக்கிளிஸ்'சின் வாளைப்போலத்தலைக்கு மேல் பயமுறுத்திக்கொண்டு சுமையாகக்கனத்துக்கொண்டிருந்த நேரத்தின்பளு,இங்கே சற்று லகுவாய்க் கரைவது போல் தோன்றியது.பளபளப்பான பாலிஷ் செய்யப்பட பளிங்குக்கல் தரையில் வழுக்கி விரையும் மனிதர்கள்....,வித விதமான அவர்களின் நடை,உடை பாவனைகள்...,முக அமைப்புக்கள்,அந்த ஆறு மாடிக்கட்டிடத்தில் அமைந்திருந்த பலதரப்பட்ட அலுவலகங்களின் உயர் அதிகாரிகள் வந்து இறங்கும் பல வண்ண சொகுசுக்கார்கள்..,முகப்பிலுள்ள பிரம்மாண்டமான முற்றத்தை முழுவதுமாய் நிரப்பியிருந்த இரண்டு சக்கர வாகனங்கள்!இப்படி.....இவற்றைஎல்லாம் பார்த்துக்கொண்டு நேரத்தைத்தள்ளும் மனநிலை தனக்கு வாய்க்கக்கூடும் என்றுகூட என்றாவது தோன்றியிருக்கிறதா?



"ஒரு நிமிஷம்,ஒரே ஒரு நிமிஷம் பொறுத்துக்குங்க!..இன்னும் ஒரு தோசை மட்டும் எடுத்துக்கிட்டு இதோ வந்திடறேன்."-சொல்லிவிட்டு ஓட்டமும்,நடையுமாக அவள் வந்து சேர்வதற்குள்,தட்டில் கைகழுவிக்காலில் செருப்பு நுழைத்து,காம்பவுண்ட்
கேட்டையும் தாண்டி விரையும் ஓட்டம்,ஊர் அரவமெல்லாம் ஓய்ந்து போனநடுநிசிப் பொழுதிலேதான் நிலைக்கு வந்து சேரும்.

"அது என்னங்க அப்படி ஒரு ஓட்டம்?அடுத்த தோசையை எடுத்துக்கிட்டு வந்தா.....
ஆளையே காணோமே?"

''உனக்குத்தெரியாது பத்மா!ஓடற காலத்திலே ஓடலைன்னா...ஓய்ஞ்சு கிடக்கிறப்ப
ஒரு பய கூட சீண்டமாட்டான்.கொஞ்சம்அசந்திட்டோம்னா...ஒரு நிமிஷம்..,ஒரு
செகண்டிலே கூட எப்படிப்பட்ட 'அய'னான சான்ஸ், அருமையான காண்டிராக்ட்
எல்லாம் கைநழுவிப்போயிடும் தெரியுமா?உன்னோடே தோசை மேல சபலப்பட்டு..
ஒரு அஞ்சு நிமிஷம் இன்னிக்கு லேட் ஆகியிருந்தேன்னு வச்சுக்க!அந்தப்பெரியபாலம் கட்டிக் கொடுக்கிற காண்டிராக்ட்டை இல்லே நான் கோட்டை விட்டிருப்பேன்?...இன்னிக்கு நான் ஒரு லாட்டரி பிரைஸ் இல்லே அடிச்சிருக்கேன்?"



வீறிட்டு அலறும் குழந்தையின் குரலோசை,கவனத்தை ஈர்க்கிறது.பிறந்து ஒரு வாரமே ஆகியிருந்த சிசுவைஏந்தியபடி,
ஒரு பெண்ணும் அவள் கணவனும் கீழ்த்தளத்தில் அமைந்திருந்த மருத்துவமனையில் காட்டுவதற்காக அதே வரவேற்புக்கூடத்தில் காத்திருக்கிறார்கள்.கண்ணாடியைக் கையாளும் பத்திரஉணர்வுடன்,தலைக்குக்கீழே கையை அணையாக்கிக்கொண்டு ,மனைவியிடமிருந்து அதிஜாக்கிரதையாகக்குழந்தையை
மெள்ளத்தூக்கிக்கொண்ட கணவன் ,அதை நெஞ்சோடு அணைத்துக்கொள்கிறான்.உதட்டை விரித்தும்,குவித்தும்,வினோதமான ஒலிகளை எழுப்பிஅவன் செய்கிற சேஷ்டைகளில் குழந்தை சற்றே சமாதானம்கொண்டது போலத்தோன்றுகிறது.தன்
ஆள் காட்டி விரலால் பிள்ளையின் பிஞ்சுப்பாதத்தை வருடி,நத்தையைப்போல அது தன் விரல்களைக்குறுக்கிக்கொள்ள முயலும் காட்சியில் சிலிர்த்துப்போகிறான் அவன்.

பிஞ்சுக் குழந்தையின் ஸ்பரிச சுகத்தில்...தொடுகை இன்பத்தில் மனம் கலந்து லயித்திருந்த நினைவு ஏதேனும் தன்னிடம் எஞ்சி இருக்கிறதா?அதன் குண்டுக்
கன்னங்களை முகத்தோடு அழுத்தி,உப்புக்கரிக்கும் கண்ணீரின் சுவையில்,உமிழ்நீர் ஒழுகும் அந்த உதட்டின் நெளிவில்...ரசனையோடு ஒன்றித் தோய்ந்த ஞாபகத் துணுக்கு ஏதாவது..தன் நினைவின் அடுக்குகளில் ஒட்டிக்கொண்டாவது இருக்கிறதா?



தொடர்ச்சியான
மலைச்ச்சரிவுகளுக்கு மேல் கூடாரம் போட்டுத்தங்கிப்பாலம்
கட்டுவதற்கான மூட்டைகளையும்,கற்களையும்,மணலையும் மழைக்கும்,வெயிலுக்கும் பொத்திப்பொத்திப்பாதுகாத்து....,வேலைபார்ப்பவர்களுக்குப்
பணப்பட்டுவாடா செய்து...,கோப்புகளைச்சுமந்தபடி நகர அலுவலகங்களுக்கும்,மலைக்காட்டுக்குமாய் அலைந்து திரிந்தபடி'ஷண்ட்டிங்' அடித்துக்கொண்டு...உலகமே அதுவாய்...அதற்குள்ளேயே குறுகிப்போயிருந்த அந்த நாட்களின் சாயங்காலப்பொழுது ஒன்றிலேதான் அந்தத்தகவல் வந்தது.செல்பேசி
அறிமுகமாகாத....தொலைபேசியும் கூட எட்டியிராத அந்த மலைக்காட்டுக்கு,மகன் பிறந்த செய்தியைச்சுமந்தபடி..ஒரு தூதுவன்! சிரிப்பைக்கூட உதடுகள் உதிர்க்க முடியாதபடி..,களிப்பைக்கூட முகத்தில் காட்ட இயலாதபடி....பணிச்சுமையில்
இறுகிப்போய் மந்தித்துக்கிடந்த மனம்,சலனமே கொள்ளாமல் அமைதி காத்தது.
கால்நடையாய்ச்ச்சரிவிறங்கிக்கிடைத்த ஜீப்பிலும்,லாரியிலும் தொற்றியபடி வீடு வந்து சேர்ந்து,குளித்து முழுகிக்குழந்தையைக்கையில் ஏந்திய பிறகும்...கண்ணுக்குள் பட்டாம்பூச்சியாய் சிறகடித்த பணக்கட்டுக்கள், அலை அலையாய் விழிகளுக்குள் மிதந்த கருங்கல் ஜல்லிகள்!
குறும்புக்காரர் என்று பெயரெடுத்திருந்தவரான தமிழாசிரியப்பெரியப்பா, என் மன
நிலையை மோப்பம் பிடித்தவராய்க்கிண்டல் செய்தார்.
"என்னடா?அதிகமான் மாதிரி முழிக்கிறே?"
'அதிகமானா?மலையைத்தவிர அவனுக்கும் எனக்கும் வேறு என்ன சம்பந்தம்?'
"ஆமாண்டா!அதிகமான் போர்க்களத்திலே எதிரிகளோடே சண்டை செஞ்சுக்கிட்டிருக்கிறப்ப மகன் பொறந்த செய்தி அவனுக்குக்கிடைக்குது.அப்படியே நேரே அங்கே இருந்து வீட்டுக்கு வர்றான்.தன்னை எதிர்த்து சண்டை செஞ்சவங்களை எப்படிக்கோபமா....,கண்ணுமுழி செவந்து பார்ப்பானோ...அதேமாதிரி மகனையும் பார்க்கிறான் அந்த முட்டாள்பயல்! நீ இப்ப முழிக்கிற முழியைப்பார்த்தா...அப்படியே இல்ல இருக்கு?"
பேறுவலி எடுக்க ஆரம்பித்ததிலிருந்து,குழந்தைப்பிறப்பு வரை மனைவி பட்ட கஷ்டங்கள்..,குழந்தையின் எடை,அதன் முக அமைப்பு..,நிறம்..,அதற்கு வைக்கப்போகிற பெயர் என்று பலதையும் பேசிப்பேசி மனசு இந்தப்பக்கம் இறங்கப்பார்த்த வேளையில்..,வேலையும்,மலையும் கொக்கி போட்டு இழுக்க...,
பழைய ஓட்டம் ...மறுபடியும் புதிய பாய்ச்சலோடு தன்னை உயிர்ப்பித்துக்கொள்ளும்.

தொடர்ஓட்டங்களுக்கெல்லாம் முடிவுரை எழுதி,முற்றுப்புள்ளி வைத்துவிட்டு
நிமிர்ந்து பார்த்த வேளையில்,கண்ணெதிரே ஸ்தூலமாக எஞ்சி நின்றவை,
கணிசமான வங்கிக்கையிருப்பு,இழைத்துக்கட்டிய மாளிகை மாதிரி வீடு,மகனின் பெயருக்குப்பின் ஒட்டிக்கொண்டு நீண்டிருக்கும் அயல்நாட்டுப்பட்டங்கள்....!


"என்னங்க! நம்ம கிரியோட கிளாசிலே அடுத்த வாரம் 'டூர்'போகப்போறாங்களாம்.
உங்ககிட்டே இருநூறு ரூபாய் வாங்கிவைக்க சொல்லியிருக்கான்."

''ஏண்டா?..பையன் கேட்ட உடனேபணத்தை உடனே எடுத்துக்கொடுக்கிறே ..சரி!
ஆனால்..அவன் எந்த ஊருக்குப் போகப்போறான்..,எத்தனை நாள் போகப்போறான்னு
கேட்கணுமுன்னு கூடவா உனக்குத்தோணலை?"-விருந்தாளியாக வீட்டுக்கு வந்த அக்கா,குறுக்கே புகுந்து கேள்வியை வைக்க,சரியான சந்தர்ப்பத்திற்காகக்காத்திருந்த மனைவி,அதையே ஆதாரமாகப்பிடித்தபடி,தன் ஆதங்கத்தைக் கொட்டிக்கவிழ்க்கிறாள்.
''நல்லாக்கேட்டீங்க அக்கா! அது கூடவே,இந்தக்கூத்தையும் கேளுங்க! இவர் ஊரிலிருந்து வந்தப்ப தற்செயலா ஒரு பிரன்ட் வந்திருந்தார்.பிள்ளை எந்தக்கிளாசிலே படிக்குதுன்னு கேட்டா...,அதைக்கூட சரியாச்சொல்லத்தெரியாமே என்னைப்பார்த்து அசடு வழிஞ்சுகிட்டு நெளிஞ்சார் பாருங்க! அந்தக்காட்சியை நீங்க பார்க்காமே போயிட்டீங்களே?"



''இங்க ஜகன்னாதன் யார் சார்?மேலே கூப்பிடறாங்க!''
முதல் மாடியில் ஏறியதும் தென்படும் நீண்ட தாழ்வாரத்தில்,வரிசையாக இட்டிருக்கும் இருக்கைகளில் ஒன்றைத்தேர்ந்தெடுத்து அமர்கிறேன்.
''விசிட்டிங் கார்டு இருந்தால் கொடுங்க சார்..,காட்டிட்டு வரேன்''-பவ்வியமானகுரலில் பணியாள் கேட்க,
''அதெல்லாம் வேண்டாம்..சும்மா பேரைச்சொன்னா போதும்''என்கிறேன்.
'பெயரைச்சொன்னாலே தெரிந்து கொள்ளக் கூடிய அளவுக்கு அவ்வளவு பெரிய ஆளா இவன்' என்ற அலட்சிய பாவத்தோடு கூடிய பார்வை ஒன்றை வீசி விட்டு,
மறைகிறான் அவன்.
மீண்டும் ஒரு காத்திருப்பு...! பக்கத்து இருக்கையில் இருந்தவர், செய்தித்தாளை விரித்தபடி,அதில் ஆழ்ந்திருக்கிறார்.செய்தித்தாளைப் பிரித்துப் பார்க்கக்கூடப்பொழுதின்றி ஓடிய என் இறந்த காலங்கள் மாறி...,இன்றைய என்
நிகழ்கால உலகம்,அதற்குள் மட்டுமே உயிர்ப்புடன் இயங்கி வருவது..,எனக்குள்
உணர்வாகிறது.ஆனால்..அந்த உலகத்திற்கு உள்ளேயும் கூட ஒரு தோழமையை...,
பகிர்தலை நாடித்தவித்த தருணங்கள்......!



பங்குச்சந்தை ஊழலைப்பற்றி இன்று வெளியாகி இருக்கும் 'எடிட்டோரியல்'
கட்டுரையைப்பற்றி கிரியுடன் பேசியே ஆக வேண்டும்..! நாள் முழுவதும் அதற்காகவே காத்திருந்துவிட்டு,இரவு பத்து
மணிக்கு அவனைத்தேடிக்கொண்டு அவனுடைய அறைக்குப் போகிறேன். நல்ல வேளை..,அவன் இன்னும் தூங்கப்போகவில்லை.அறையில் விளக்கு எரிந்துகொண்டுதான் இருக்கிறது.பேச்சுக்
குரல் ஒலிக்கத் தயங்கியபடி,வெளியே நிற்கிறேன்.பிஸினெஸ் தொடர்பானதொடர்ந்த வாக்குவாதம் தொலைபேசியில் தீவிரமாய் நடந்துகொண்டிருக்கிறது. உரையாடல் முடிந்ததென்று ஒரு அடி முன்னேறும்முன் அடுத்தடுத்து அழைப்புக்கள் தொடர,உற்சாகம் வடிந்தவனாய்ப்பின்வாங்கியபடி ..என் அறைக்குள் போய் முடங்கிக்கொள்கிறேன்
அப்படித்தான் ...மற்றும் ஒருநாள்,பேப்பரில் பட்ஜெட் அறிக்கை வெளியாகி இருக்க..,மிகப்பெரிய வணிக நிறுவனத்தின் மேலாளரும்,வர்த்தக சங்கத்தின் தலைவனுமாகிய கிரியுடன் அதைப்பற்றிப்பேசும் ஆசையில்,அவனுக்கு முன்பாகவே உணவு மேசையில் வந்து ஆஜராகி விடுகிறேன்.
''என்னங்க இது?வருந்தி,வருந்திக்கூப்பிட்டாலும் கூடக்காலையிலே ஒன்பதரை மணிக்கு முன்னாலே டிபன் சாப்பிட வரவே மாட்டீங்க..! இன்னிக்கு என்ன? எட்டு மணிக்கே வந்திட்டீங்க?மழைதான் வரப்போகுது!''-பத்மா ஆச்சரியப்படுகிறாள்.
பேரக்குழந்தைகள்,பள்ளிக்குத்தயாராகி உணவு கொள்ள வருகிறார்கள்.
''சாப்பிடுங்க மாமா! இன்னிக்காவது பிள்ளைங்களோட உட்க்கார்ந்து சாப்பிடுங்க!''-மருமகள் அன்போடு உபசரிக்கிறாள்.
ஆனால்....கிரி..கிரி...,அவன் எங்கே?
''கிரி எங்கேம்மா?"
''அவர் இன்னிக்குக் காலையிலே ஆறரை மணிக்கே ரெடியாகிக் கிளம்பிப் போயிட்டாரே..?பட்ஜெட் வந்திருக்கில்லே?முக்கியமான மீட்டிங் ஏதோ இருக்காம்...அதுக்குத்தயார் செய்யணும்..டிபனை ஆபீசுக்கே அனுப்பிடுன்னு சொல்லிட்டுப்போயிட்டார்! நீங்க சாப்பிடுங்க மாமா!''



மலைக்குப்போவதற்காக அவசரமாக ஜீப்பில் ஏறிக்கொண்டிருக்கும் வேளையில்,அரை டிராயர் அணிந்திருக்கும் கிரி,தன் கையில் பள்ளி ஆண்டு மலரைப்பிடித்தபடி,அவசரமாய் ஓடி வருகிறான்.
''அப்பா..அப்பா..,ஹெட்மாஸ்டர் கொடுக்கச்சொன்னார்''-மூச்சிரைக்கிறது அவனுக்கு.
''அதுக்கு இப்படி ஓடி வரணுமாடா?அம்மா கிட்டே கொடு ..! நான் அப்புறமா பார்க்கிறேன்.இப்ப...அப்பா,அவசரமாய்ப் போய்க்கிட்டு இருக்கேனில்லே ..? நேரமில்லடா கண்ணா!''
''இல்லேப்பா..! இதிலே..'ரேங்க்'எடுத்த பையன்களோடே பேரு,போட்டோ எல்லாம் போட்டிருக்காங்க.நீங்க கிளம்பறதுக்குள்ளே காட்டணும்னுதான் ஓடி வந்தேன்.''
''சரி குடு...''-வேக ஓட்டத்தில்,...ஒரே புரட்டலில் பார்த்ததாகப் பெயர் செய்து விட்டு,செல்லமாய் அவன் தலையைக்கலைத்து விட்டுக்கை அசைக்கிறேன்.ஜீப் பறக்கிறது..


''எக்ஸ்யூஸ் மீ சார்! நீங்க உள்ளேபோகலாம்'' -கடைசி அழைப்பு வந்துவிட...,
ஜே.கிரிநாத் என்ற பெயர் பொன்வண்ண எழுத்துக்களில் மின்னிக்கொண்டிருந்த
பெரிய அறைக்கதவைத்தள்ளிக்கொண்டு உள்ளே நுழைகிறேன்.விசாலமான அந்த அறைக்குள் முழுமையாக வியாபித்திருந்த
குளிர்,முகத்தில் வந்து அறைய...., இதமான இனிய ஒரு மணம்,என்னைச்சூழ்ந்து கொள்கிறது.
மிகப்பெரிய 'எக்ஸிகியூடிவ்'மேசை.அதில் அணி வகுத்திருந்த பலவண்ண டெலிபோன்கள்,பர்சனல் கம்ப்யூட்டர்,அதன் துணை உபகரணங்கள்! அதன்பின்னே சுழல் நாற்காலியில் உட்கார்ந்தபடி, கோப்புக்களைப்பார்ப்பதில் மூழ்கியிருந்த கிரி,
ஆள் வந்த அரவம் கேட்டுத்தலை நிமிர்கிறான்.கணப்பொழுதில் அவன் முக பாவத்தில் மாற்றம் மின்னலடிக்க,அதிர்ந்து போனவனாய் நாற்காலியை விட்டு
அனிச்சையாய் எழுந்தபடி,பதறுகிறான்.

''அப்பா! நீங்களா..?ஜகன்னாதன்னு பேர் சொன்னதும் உங்க பேரிலே வேறேயாரோ
வந்திருக்காங்கன்னு நெனைச்சேன்....நீங்களே வந்திருப்பிங்கீங்கன்னு கொஞ்சம் கூட எதிர்பார்க்கலே ....ஏம்ப்பா..ஒரு போன் அடிக்க வேண்டியதுதானே?...இவ்வளவு நேரம் காத்திருக்கணுமா? என்னோடே அப்பான்னு சொல்லிட்டு உரிமையோடே உள்ளே
வந்திருக்க வேண்டியதுதானே..?"
சற்றும் எதிர்பாராத எனது தாக்குதலால் அவனுக்கு விளைந்த பிரமிப்பையும்.....
பரபரப்பையும் சிறுபிள்ளையைப்போன்ற வேடிக்கையான மனநிலையுடன் ரசித்துப்பார்க்கிறேன்; அது,எனக்கு சந்தோஷமாகக்கூட இருக்கிறது. கண நேரத்திற்குள் தன் பதற்றத்தைக்கட்டுக்குள் கொண்டு வந்து விட்ட அவன்,தன்
உதவியாளரை அழைத்துத்தனக்கு வரும் தொலைபேசி அழைப்புக்களையும்,தன்னைக் காணவரும் பார்வையாளர்களையும் சிறிது நேரம்
கண்டிப்பாகத்தவிர்த்து விடச்சொல்லி உத்தரவிட்டு அனுப்புகிறான்.பிறகு நான் விரும்பும் குளிர் பானம் ஒன்றை வரவழைத்துத்தருகிறான். அந்தப் பணியாளும்
சென்ற பிறகு,மெல்ல அருகில் வந்து,என் கைகளைப்பற்றிக் கொள்கிறான்..
''என்னப்பா ஆச்சு? எனிதிங் ராங்?''
பற்றிய அவன் கரங்களை மெதுவாக அழுத்துகிறேன்.
''ஒண்ணும் இல்லே கிரி..!உன்னை இங்கே வந்து பார்க்கணும்னு திடீர்னு எனக்குள்ளே ஒரு ஆசை...அவ்வளவுதான்! வீட்டிலேயும் பொழுதே போக மாட்டேங்குது.நீ சின்னப்பிள்ளையா ஸ்கூலிலே ...காலேஜிலேஎல்லாம் இருந்தபோது,அங்கெல்லாம் வந்து உன்னைப்பார்க்க எனக்கு நேரமே இருந்ததில்லை...! இப்போ நீ பிசியாயிட்டே ..!ஆனா அதுதானே வாழ்க்கை''என்றபடி
வாய் விட்டுச்சிரிக்கிறேன்.நெகிழ்ச்சியான அந்தக்கணம் தந்த நெருக்கத்தில்,கிரி,தன் வேலைகளையெல்லாம்
புறந்தள்ளிவிட்டு,அந்தத்தளம் முழுவதும் விரவிக்கிடந்த அவனது அலுவலகத்தின் மூலைமுடுக்குகளுக்கெல்லாம் என்னை அழைத்துச்சென்று,பணியாளர்களிடம்
பெருமையோடு அறிமுகப்படுத்துகிறான்.சுலபத்தில் எனக்குப்புரிபடாத அவனது நவீன தொழில் உத்திகளின் நெளிவு,சுளிவுகள் பற்றியெல்லாம் வாய் ஓயாமல்
பேசுகிறான்.அரைமணி நேரத்திற்கு மேல் ..,போனதே தெரியாமல் பொழுது
கழிந்தபின்,அவனது உதவியாளர் தயக்கத்தோடு குறுக்கிட்டுத் தொழில் துறை அமைச்சருடனான அவனது சந்திப்பு நேரத்தை நினைவுபடுத்த...
''சரிப்பா கிரி! நீ வேலையைப்பாரு.நான் எங்கே போயிடப்போறேன்?..இன்னொரு நாள் கூட சாவகாசமா வந்தாப்போச்சு...''என்றபடி விடைபெறுகிறேன்.



நான்கைந்து நாட்களுக்குப்பிறகு,ஒரு மாலைநேர வாக்கிங்கை முடித்துவிட்டு,நான்
வீட்டிற்குள் நுழைகையில்,பேரக்குழந்தைகள் காருக்குள் அமர்ந்தபடி ஆரவாரம் செய்து கொண்டிருக்க...கிரி,தானே டிரைவ் செய்தபடி,அவர்களை எங்கோ அழைத்துச்செல்வது கண்ணில் படுகிறது.அலுவலகத்தில் சென்று மகனிடம்
அப்பாயின்ட்மென்ட் பெறும் அவசியம்,அவனுக்கு நேர்ந்து விடாது என்று
அப்போது எனக்கு ஏனோ தோன்றியது..

நன்றி: சிறப்புச்சிறுகதையாக வெளியிட்ட 'அமுதசுரபி'இதழுக்கு(அக்.2006)

30.11.08

கருப்பையும்,ஏவாளும்...


கருப்பை என்பது,காலம் காலமாகப் பெண்ணின் வயிற்றில் இருந்தபோதும்,அவள்
வசத்தில் இருப்பதில்லை
.சுமப்பது,பெறுவது,கலைப்பது ஆகியவை,பல நேரங்களில் பிறரால் தீர்மானிக்கப்பட்டு,அவள் மீது திணிக்கப்படுவனவாகவே உள்ளன.அவள்
மீது செலுத்தப்படும் பாலியல் வன்முறைகள்,பண்பாட்டு ஒடுக்கு முறைகள் ஆகிய
அனைத்தும் கருப்பையாக மட்டுமே அவள் நோக்கப்படுவதன் விளைவுகளே.
இவ்வாறான ஒரு சமூக அமைப்பில்-கருத்தரிக்கவும்,சுமக்கவும் மறுக்கும் அதீதமான ஒரு நிலைப்பாட்டை ஒட்டு மொத்தப் பெண்இனமும் மேற்கொள்ளுமாயின்,
மறு உற்பத்தி முடங்கிப்போய்விடுவதால் ஏற்படும் பாதிப்பு,சமூகத்தில் ஏற்படுத்தும்
அதிர்வலைகள் எப்படிப்பட்டதாக இருக்கும் என்பதை மாறுபட்ட கதையாடலின்வழி
முன்வைத்திருப்பதால்,பெண்ணிய வாசிப்பில் கவனம் பெறும் படைப்பு,பாவண்ணனின்'ஏவாளின் இரண்டாவது முடிவு' என்னும் குறிப்பிடத்தக்க சிறுகதை.
"நவீனத்துவம் வேறுவகையில் பரிணாமம் கொள்கையில்,....செவ்வியலோடும்,
நாட்டுப்புறவியலோடும் தன் உறவுகளை சீரமைத்துக்கொள்ளவேண்டும்;சீரமைத்துக்கொள்வதென்பது,அவற்றைக் கேள்விக்கு உட்படுத்தி விடை தேடுவதே"என்று கூறும் பாவண்ணன்,நாட்டுப்புறக் கதையாடல் உத்தியுடன் நவீன வாழ்வியலைப்
பிணைத்து,'அதி'தன்மை கொண்டதாக எழுதியுள்ள சற்றே நீண்ட புனைகதைதான் 'ஏவாளின் இரண்டாவது முடிவு'.
காட்டுவாசிப்பெண்கள் சிலர்,தங்கள் பேறு காலத்தைத்தாமதப்படுத்தவும்,தங்களுக்கு விருப்பமில்லாத கருக்களைக்கலைக்கவும் ஒரு மந்திரச்சொல்லைப்பயன்படுத்தி
வந்திருக்கின்றனர் என்பதும்,துஷ்யந்தனின் நிராகரிப்புக்கு ஆளான சகுந்தலையின் கருவை,மாதக்கணக்கில் வெளிவராமல் கருவறையில் அடைத்து வைக்க அவர்கள் உதவினார்கள் என்பதும் நாட்டுப்புறக்கதைப்போக்கிலான ஓர் அதீதப்புனைவு.இப்புனைவை அடித்தளமாகக்கொண்டு, யதார்த்த வாழ்வுத்தளத்தில் நேரும் சிக்கலைக்காட்சிப்படுத்துகிறது,அச்சிறுகதை.
காட்டில் வாழும் ஆதிவாசிப்பெண்களின் பரம்பரையைச்சேர்ந்த-அந்தத்தொடர்ச்சியில் வந்தவர்களான பெண்கள் சிலர்,ஏதோ ஒரு கண நேரச்சலிப்பில், தங்களுக்குத்தெரிந்த
அந்த மந்திரச்சொல்லைக்காற்றில் மிதக்க விட்டு விடுகிறார்கள்.அச்சொல்,நாட்டை
வந்தடைகிறது.அப்பொழுது தொடங்கி,நாற்பது ஆண்டுக்காலம்,அந்த
நாட்டில் குழந்தைப்பேறு என்பதே இல்லாமல் போய்விட,மறு உற்பத்தி தேங்கிப்போகிறது. நாற்பது ஆண்டுகளுக்கு முன்பு பிறந்த கடைசிக்குழந்தைகளில் ஒருவனான ராஜ் என்பவனைத்தேடிக்கண்டுபிடித்து, அவன் உதவியை நாடுகிறார் பிரதமர்.அவன்,தன் தாயின் மூலமாகவும்,அரசால் தடை செய்யப்பட்ட ஒரு நாவலின்
வழியாகவும்-காட்டுவாசிகள் மிதக்கவிட்ட மந்திரச்சொல்லே அப்புதிரின் மூலம் என்பதைக் கண்டறிகிறான். அச்சொல்லுக்கு மாற்றுச்சொல் தேடிக்காட்டை நோக்கி
அவன் பயணப்படுகையில்,காட்டின் நடுவில் இருந்த அணு உலை வெடித்துச்சிதற,
காடே சாம்பல் மேடாகி விடுகிறது.ஆதிவாசிகள் அனைவரும் அழிந்துபோக,மாற்றுச்சொல் கிடைக்கும் வழியும் ஒரேயடியாக அடைபட்டுப்போய்விடுகிறது.
'அதி'புனைவுப்போக்கிலான இப்படைப்பு,பெண்ணிய அரசியலைத் தன் உள்ளீடாகச்செறித்திருப்பதை இதன் தலைப்பே வெளிப்படுத்திவிடுகிறது.
'ஏவாள்'எடுத்த முதல் முடிவு,குடும்பம் என்ற தளையில் அவளைப்பிணைத்தது.
இரண்டாவது முடிவோ,தாய்மையைக்கண்ணியாக்கி,அவளைச்சுரண்டும்
தந்திரத்திலிருந்து அவளைத்தப்புவிக்கிறது.மந்திரச்சொல்லுக்கு மாற்றுச்சொல் கிடைக்காமல் அணுக்கதிர் வீச்சால் காடு அழியும் கடைசி நிகழ்வு,ஆணாதிக்க
வன்முறைகள் கட்டற்றுப் பெருகும் நிலையில்,குடும்ப அமைப்பு என்ற ஒன்றே
தகர்ந்து போய்,மனித இனம் என்பதே பூண்டற்றுப்போக நேரலாம் என்ற
அபாய எச்சரிக்கையாக-அதன் குறியீடாகவே அமைந்திருக்கிறது.
(சிறுகதையை முழுமையாக வாசிக்க விரும்புவோருக்காக....
'ஏவாளின் இரண்டாவது முடிவு'சிறுகதைத்தொகுப்பு, பாவண்ணன்,தமிழினி வெளியீடு,2002 )


கடிதம்:

உங்கள் வலைப்பதிவைப் பார்த்து மிகவும் மகிழ்ச்சியடைந்தேன். புத்தகங்களைப்பற்றிய உங்கள் வாசிப்பனுபவங்கள், பெண்ணியநோக்கில் கட்டுரைகள் என நண்பர்களுடன் பகிர்ந்துகொள்வதற்காக எழுதப்பட்டிருக்கும் பல கட்டுரைகளையும் படித்தேன். உங்கள் உழைப்புவேகம் எனக்கு மிகவும் பிடித்திருக்கிறது. படித்ததைப்பற்றி மற்றவர்களுடன் பகிர்ந்துகொள்ளவேண்டும் என்று நினைக்கிற உங்கள் ஆர்வமும் எனக்குப் பிடித்திருக்கிறது. இனிமேல், உங்கள் படைப்புகளைத் தொடர்ந்து வாசிப்பேன். தொடர்ந்து உற்சாகத்தோடு எழுதுங்கள். . ஏவாளின் இரண்டாவது முடிவு தொகுதியையொட்டிய உங்கள் கருத்துகள் எனக்கு மிகவும் ஊக்கமளித்தன.. என் மகிழ்ச்சியை இங்கே நான் பதிவு செய்ய விரும்புகிறேன்.
பாவண்ணன்,(எழுத்தாளர்),5.12.08

23.11.08

"வியத்தலும் இலமே....."

Posted by Picasa



புறநானூற்றுப்பாடல்களின் அற்புதமான வரிகள் சில,திரும்பத்திரும்ப எடுத்தாளப்படுவதனாலேயே,அவற்றின் அர்த்தச்செறிவை இழந்து நீர்த்துப்போய் விடுகின்றன.வரிகளை மேலோட்டமாக மேற்கோள் காட்டுவதிலுள்ள ஆர்வம்,அவற்றுள் பொதிந்து கிடக்கும் ஆழமான உட்பொருளை நாடிச்சென்று கண்டடையும் தேட்டத்தை மட்டுப்படுத்தி விடுகிறது.தமிழ் ஆர்வலர்கள் தங்கள் இலக்கியவழக்கில்,அடிக்கடி பயன்படுத்துவதால்,சொற்கள் பழகிப்போயிருந்தாலும்கூடப் பொருள் புதிதாய்..., எந்தக்காலத்திற்கும் உரித்தான வாழ்வியல் கருத்தாக்கம் ஒன்றனை உள்ளடக்கி இலங்குவது,
"பெரியோரை வியத்தலும் இலமே ,சிறியோரை இகழ்தல் அதனினும் இலமே"
என்னும் கணியன் பூங்குன்றனாரின் அரிய வாசகம்.


மனிதப்பண்புகளில்,வியப்புக்கு ஒரு தனி இடம் உண்டு.எண் வகைச்சுவைகளில் ஒன்றாக-"'மருட்கை''என்ற பெயரில் வியப்பைக்குறிப்பிடுகிறது தொல்காப்பியம்.முற்றும்புதியது,ஆகப்பெரியது,மிகவும் சிறியது,முன்பு இருந்திராமல் புதிதாக ஏற்பட்டுள்ள ஒரு வளர்ச்சி நிலை(ஆக்கம்)ஆகிய நான்கும் வியப்புக்கு நிலைக்களங்கள் என்று விளக்கம் தருகிறார் தொல்காப்பியர்.
மலர்ச்செடியில் அப்போதுதான் அரும்பியிருக்கும் ஒரு புது மொட்டு,பிரபஞ்ச பிரமாண்டத்தை உள்ளடக்கி ஆர்ப்பரிக்கும் அலைகடல்,நுணுக்கமான சிற்ப சித்திர வேலைப்பாடு,நேற்று வரை பொட்டல் காடாய் இருந்த பூமியில் இன்று முளைத்திருக்கும் விண் முட்டும் கட்டிடங்கள் என இவற்றைஎல்லாம் காண நேர்கையில் எவருக்கும் வியப்புத்தோன்றுவது இயற்கை.


இயற்கை எழிலில் உள்ளம் பறிகொடுக்கும் ரசனைகளும் கூட வியப்பைச்சார்ந்தவைதான்.
'புல்லைநகையுறுத்திப்பூவை வியப்பாக்கி' என்பான் பாரதி.
'அருவிகள் வயிரத்தொங்கல்
அடர்கொடி பச்சைப்பட்டே
குருவிகள் தங்கக்கட்டி
குளிர்மலர் மணியின் குப்பை'
என்று 'அழகின் சிரிப்பு'க்கண்டு விந்தை கொள்வான் பாரதிதாசன்.
இத்தகையவியப்புக்கள்,இயல்பானவை;ஆரோக்கியமானவை;தனிமனித ஆளுமைக்குக்குந்தகம் ஏற்படுத்தாதவை;அவர்களது அழகியல் ரசனைகளை மெருகேற்றி,அவர்களைச்செப்பனிடுபவை..அதனாலேயே அவற்றை விடுத்து,
சக மனிதர்கள் மீது சில நேரங்களில் விளையும் பிரமிப்பை..,ஆச்சரியத்தை..,அதிசயத்தை மட்டுமே விமரிசனம் செய்கிறது புறநானூறு.

தான் அடைய விரும்பியதும்,தன்னிடம் இல்லாமல் போனதுமான ஆற்றல்கள்,அழகுகள் ஆகியவற்றை அடுத்தவரிடம் காணும்போது வியப்பு மேலிடுவது இயல்புதான்.சக மனிதர்களின் ஆளுமையை,அழகை,அவர்களின் பாணியை,கலைத்திறனை ,படைப்பாக்க ஆற்றல்களை,செயல் வேகத்தை....இன்னும் இது போல் பிறவற்றை ஒரு எல்லைக்குள் நின்று ரசித்துவிட்டுப்போவதிலும் கூடப்பெரிய பிழை எதுவும் இல்லைதான்.ஆனால் ரசனையின் எல்லைக்கோடுகள் தகர்ந்துபோய்,ரசனை என்பது வியப்பாய்ப்பரிணமித்து ...,பிறகு,அந்த வியப்பும் கூடக்கட்டுத்தறிக்குள் அடங்க மறுக்கும் மதயானையைப்போல மூர்க்கம் காட்டி மிகையாகப்பெருகும்போதுதான் விரும்பத்தகாத விளைவுகள் சம்பவித்து விடுகின்றன.அதிலும் குறிப்பாக வியப்புக்கு இலக்காகும் அந்த நபர்,பிரபலமான ஒரு பீடத்தில்,புகழின் கண் கூச வைக்கும் வெளிச்சத்தில் இருப்பவராக அமைந்து விடும்போது,மலிவான வியப்புக்கு இரையாகி மருண்டு போகும் சாமானிய
மனிதர்களின் எண்ணிக்கையும் வெகுவாகக்கூடிவிடுகிறது.

வெள்ளித்திரை நாயகர்களின் 'கட் அவுட்'களுக்குப்பால்அபிஷேகம் (பீரபிஷேகமும்கூடத்தான்!)செய்து ஆனந்தித்தபடி,குறிப்பிட்ட கதாநாயகனின் படம் வெளியாகும் நாளில்விடிந்தது முதல்,அடரிருள் பரவும் நேரம் வரை திரை அரங்க வாயிலிலேயே கூடி இருந்து கூக்குரலும் கோஷமும் எழுப்பியபடி விரயமாகும் மனித சக்திகள்.......
தான் வழிபடும் அரசியல் தலைவன்,நியாயமான காரணத்திற்காகக்கைது செய்யப்படும்பொழுதோ அல்லது இயற்கையான மரணம் அடையும்போதோ கூட -
ஆவேசமான உக்கிரத்துடன் தங்களையேகளபலியாக்கி-அக்கினிக்கு இரையாய் ஆக்கி மடிந்துபோகும் மனித சக்திகள்......
இனிய வாழ்க்கைத்துணை என்பதை நெஞ்சறிய உணர்ந்திருந்தபோதும்,அழகாலும்,பிற கவர்ச்சிகளாலும் தூண்டப்பட்டுப் பிறன் மனை(பிறள்மனையும் கூடத்தான்)நயக்க முந்தும் தவறான உந்துதல்கள்.....
இவை அனைத்துமே ஒரு வகையில் வியப்பின் அழிவு பூர்வமான விளைவுகள்தான். வழிபாடாகப்பரிணமித்து விடும் வியப்பு, மனிதனின் ஆககத்திறனுக்குச் சேதாரம் விளைவித்து,அவனது தனிமனித மேம்பாட்டை,வளர்ச்சியை முடக்கிப்போட்டு விடுகிறது.தான் வியக்கும் ஒருவனுக்குப்பூப்போடுவதிலேயே அவனது காலம் முழுவதும் கழிந்து போய் விடுகிறது.


வியத்தல், மற்றொரு மோசமான விளைவை எதிர்காணும் சந்தர்ப்பத்தையும் கூட சில நேரங்களில் உருவாக்கி விடுவதுண்டு.மாதக்கணக்கில் ..,ஆண்டுக்கணக்கில் தான்வழிபட்டுவந்த ஒருவரைச்சற்று அண்மையில் நெருங்கிப்பார்க்கும் வாய்ப்பு எதிர்பாராமல் கிட்டுகையில்-.பெரும்பாலான சந்தர்ப்பங்களில் அவரது குரூரமான மற்றொரு பக்கத்தை ஒளிவு மறைவுகள் இன்றி நிதரிசனமாக எதிர்கொள்ள வேண்டியதாகி விடுகிறது.தன் ஆயுளை,கல்வியை,செல்வத்தை,செயல்திறனை-எல்லாவற்றையும் இப்படி அடுத்தவனுக்குப்பூப்போட மட்டுமே செலவழித்துப்பழகிப்போன அந்த மனிதனின் வழிபாட்டு பிம்பம் சிதைவுண்டு போக,கசப்பான நிஜங்களின் கோரத்தாக்குதலுக்கு ஆட்பட்டுத்தத்தளித்துப்போகிறான் அவன்;வியப்புக்கு நேர்மாறான வெறுப்புணர்ச்சி அப்பொழுது அவனை ஆட்கொள்ளத்துவங்க அவன்,சமநிலை இழந்தவனாகிறான்

வியப்பு,ஓர் அழிவு சக்தி மட்டுமல்ல;அது ஒரு ஆக்கசக்தியும்கூடத்தான்.
'அகலாது,அணுகாது தீக்காய்பவர்'போல நம் வியப்புக்குரிய எல்லா நபர்களையும்,சற்றே விலகி நின்று-உணர்ச்சியை ஒதுக்கி வைத்து-அறிவு பூர்வமாக அலசிப்பார்த்து,ஒவ்வொருவரிடமும் நாம் வியக்கும் பண்புகளை மட்டும்பட்டியலிட்டு,.அவற்றுள் நம்மால் இயலக்கூடிய நல்லவற்றை மட்டும் சுவீகரித்தபடி,நம்மை நாமே உருவாக்கிக்கொள்ளலாம்;ஒரு குறிப்பிட்ட ஆளுமையின் புகைப்பட நகலாக மட்டும் அல்லாமல்,பலரின் சிறப்பியல்புகளை உள்வாங்கிக்கொண்டு-அதே நேரத்தில் தன்னுடைய சுயத்தை,தனித்தன்மையை இழந்து விடாத-ஒரு
மனிதனை அப்போது நம்மிலிருந்து பிறப்பித்துவிட முடியும்.

.

மனித முயற்சிகள் தேங்கிப்போய் விடாமல் தடுப்பதற்கும்,இவ்வுலகில்நிறை மனிதன் என எவருமே இல்லை என்பதைப்புரிய வைப்பதற்கும்
"பெரியோரை வியத்தலும் இலமே"
என்று சொல்லி வைத்த புறநானூற்றுப்புலவன்,
"சிறியோரை இகழ்தல் அதனினும் இலமே"
என்று கூடவே இன்னொரு வரியையும் இணைத்துக்கொள்கிறான்.



வயதில்,வாழ்க்கை நிலையில்,அறிவில்,அனுபவத்தில் சிறியவர்கள் என நாம் அற்பமாக எண்ணும் எத்தனையோபேரிடம் நாம் கண்டடைவதற்கானபல செய்திகள்,கருவூலமாகச்செறிந்து கிடக்கின்றன.
மணிக்கொடி முன்னோடிகளில்குறிப்பிடத்தக்கவரான பி.எஸ்.ராமையாவின் 'நட்சத்திரக்குழந்தைகள்' ,புகழ் பெற்ற ஒரு சிறுகதை.அப்படைப்பில் இடம்பெறும்ஒரு சிறுமி -'நட்சத்திரம் எப்படிப்பிறக்கிறது?'என்று கேட்க அவளது வினாவுக்கு,"ஒவ்வொரு தடவை உண்மை பேசும்போதும் ஒரு நட்சத்திரம் பிறக்கிறது"என்று பதிலளிக்கிறார் அவள் தந்தை.ஒரு நாள் இரவு வானத்தை நோக்கியிருக்கும் அவள் கண்களுக்கு ஒரு நட்சத்திரம்(அல்லது,எரிகல்)வீழ்வது,கண்ணில் பட ''யாரோ பொய் சொல்லி விட்டதால்தான் நட்சத்திரம் விழுந்து விட்டது"என்று விளக்கமளிப்பதன்வழி,தன் தந்தையையே திகைக்கவும்,வியக்கவும் செய்து விடுகிறாள் அந்தக்குட்டிப்பெண்.

ஒரு நாள் கீரை விற்கும் பெண்ணிடம் பொத்தல் கீரைகளைக்குறை கூறி,நான்அவற்றைஒதுக்கிக்கொண்டிருந்த நேரத்தில், அந்தப்பெண் அனாயாசமாக இப்படி பதில் அளித்தாள்
'ஆமா...வீட்டுக்குள்ளே நல்லாப்போத்திப்படுக்கிற நமக்கே கொசு பிடுங்கி எடுக்குது. இது..பாவம் அத்துவானக்காட்டிலே அனாதையாய்க்கெடக்கிற களுததானே?'
'வாடிய பயிரை..'முதலிய வரிகளையெல்லாம்படிக்காமலே அவள் வாயிலிருந்து உதிர்ந்த அந்தச்சொற்கள், ஆன்மநேயத்தை வாழ்ந்து மட்டுமே காட்டும் அவளது எளிமை,
என் நெஞ்சுக்குள் சிலிர்ப்பை ஏற்படுத்தி அக தரிசனம் அளிக்க அங்கிருந்து அகன்று சென்றேன்

பெருமை,சிறுமை என்ற அளவுகோல்கள்,மனிதன்,தானாக ஏற்படுத்திக்கொள்பவை மட்டுமே."நீர் வழிப்படூஉம் புணை போல"-நீரோட்டத்தின் வழியே அடித்துச்செல்லப்படுகிற மரக்கட்டைகளைப்போல, உயிர்களும் கூட இயற்கையின் விதிப்படி இயங்குவது மட்டுமே உண்மை என்பதைப்புரிய வைப்பதற்காகவே
'வியத்தலும்,இகழ்தலும் தவிர்க்க' என்ற செய்தியை முன் வைக்கிறது சங்கஇலக்கியம்.



கருத்துரைகள்:
மிகவும் அருமையான பதிவு.ரசித்துப்படித்தேன்.
விஜய்(lablaeruken). 27.11.08

11.11.08

மெல்லத் தமிழினி நீர்க்கு(ம்)மோ?

இலக்கியக் கல்வியிலும், இலக்கிய ஆய்வுகளிலும் வாழ்வின் செம்பாதிக்கு மேல் செலவிட்டு, அதிலேயே ஊறி உட்கலந்து போனவர்களுக்கு, இன்றைய கல்விச் சூழலில் தமிழ் இலக்கியக் கல்வியும், இலக்கிய ஆய்வுகளும் சிரிப்பாகச் சிரிக்கும் அவலம் கண்டு சொல்லக் கொதிக்குதடா நெஞ்சம்' என்று புலம்பத் தோன்றுவதில் வியப்பில்லை. செய்யும் தொழிலில் ஈடுபாடும், கொஞ்ச நஞ்சம் மனச்சாட்சியும் எஞ்சியிருக்கக் கூடிய எவருக்கும் இன்று நேர்ந்திருப்பது இந்த வேதனைதான்!
60களில் நிலவிய தமிழ் எழுச்சிச் சூழலில், மொழியின் மீதும், அதன் இலக்கிய மரபுகளின் மீதும் தீரா வேட்கை கொண்டு, கல்லூரியின் இளநிலைப் படிப்பை (பி.ஏ., பி.எஸ்.சி.,) வேதியல், இயற்பியல், பொருளாதாரம், வரலாறு என வேறுபட்ட துறைகளில் மேற் கொண்டிருந்தாலும் _ அத்துறைகளிலிருந்து விலகி வந்து தமிழ் முதுகலைப் படிப்பை (எம்.ஏ.) ஆராக்காதலுடன் அணைத்துக் கொண்ட தலைமுறை ஒன்று இருந்தது. சங்க இலக்கியத்திலும், காப்பியங்களிலும் கவனம் செலுத்திய சென்ற தலைமுறைத் தமிழறிஞர்களின் (தெ.பொ.மீ., அ.ச.ஞா. போன்றோர்) தொடர்ச்சியாக இன்றைய நவீன இலக்கியத்தின்பால் இத்தலைமுறையின் ஆர்வம் பெரிதும் குவிந்தது. உண்மையான மன எழுச்சியுடன் தேர்ந்து கொண்ட துறை என்பதால் _ கவிதை, நாடகம், பிற படைப்பிலக்கியத் துறைகள், ஆய்வியல் எனத் தமிழின் பல இலக்கியக் களங்களிலும் இத்தலைமுறையைச் சார்ந்தவர்கள் குறிப்பிடத் தக்க முத்திரைகளைப் பதித்தனர்.
தமிழின் இலக்கண இலக்கியங்களைக் கற்றுத் தெளிய வேண்டுமென்ற மெய்யான ஆர்வத்துடன், இளங்கலை (பி.ஏ.) நிலையிலிருந்தே தமிழை விருப்பப் பாடமாக _ விரும்பித் தேர்ந்து கொண்டவர்களும் கூட மேற்குறித்த முதல் சாராரைப் போன்றவர்களே!
70களின் இறுதியிலும் 80களின் தொடக்கத்திலும், தொழிற் கல்விப் படிப்புக்களின் மீது மக்கள் மனங்களில் மோக அலை வீசத் தொடங்கிச் சூறாவளியாய்ச் சுழன்றடித்தது. இக் கடுஞ்சுழல், உண்மையான இலக்கிய ஆர்வமும், தேடலும் கொண்ட இளம் தலை முறையினரையும் கூடப் பொறியியல், மருத்துவம் ஆகிய (வேலைவாய்ப்புக்கு உத்தரவாதம் அளிப்பதன் வழி பெற்றோரின் மனப்பதட்டத்தைத் தணிக்கக் கூடியதாக எண்ணப்பட்ட) துறைகளின் பால் ஈர்த்துச் சென்றது.
தொழிற் படிப்புக்கள் கிடைக்காத சூழலில் _ கலை, அறிவியல் பட்ட வகுப்புக்களை நாடிவரும் மாணவர்கள், இரண்டாம் நிலை'க் குடிமக்களாக மதிப்பிடப்பட்ட நிலையில், தமிழிலக்கியம் பயில வரும் மாணவர்கள் கடையரிலும் கடைய'ராகக் கருதப்பட்டதில் வியப்பில்லை. இலக்கியப் பிரிவுக்காக ஐம்பது இடங்கள் ஒதுக்கப்பட்டிருந்தால், அதில் விருப்பத்தோடு சேர வருபவர்கள் என்று 10 சதவிகிதம் பேரைக் கூடக் குறிப்பிட முடியாது.
இத்தகைய சூழலில், தங்களுக்கு விதிக்கப்பட்டதை' விருப்பத்தோடு ஏற்றுக் கொள்ள இயலாமல் விதியே' என்று ஊக்கமும், உற்சாகமும் இல்லாதவர்களாகவே அவர்களில் பெரும்பாலோர் மூன்று ஆண்டுகளையும் கழித்துவிட்டுப் போய் விடுகிறார்கள். இந்நிலையைக் காணுகையில், இலக்கியக் கல்வியின் எதிர்காலத்தைப் பற்றி ஒருவகையான அவநம்பிக்கை உணர்வே மேலோங்குவதைத் தவிர்த்துக் கொள்ள முடியவில்லை.
பருவமுறைக் கல்வித் திட்டத்தில் (Semester System) நிலவும் அக மதிப்பீட்டுத் தேர்வு (Internal Evaluation) நீளமாக _ தொடர்ச்சியாக எழுத வேண்டிய கட்டுரை வினக்களில் மதிப்பெண் குறைந்தாலும் ஓரிரு தொடரில் எழுதும் பதில்கள், பத்தி வினக்களுக்கான விடைகள் ஆகியவற்றில் ஈடுகட்டிக் கொண்டுவிடக் கூடிய வினத்தாள் அமைப்பு, குறிப்பிட்ட சில தன்னட்சிக் கல்லூரிகளில் தமிழ் இலக்கியக் கல்வியை மிகமிக எளிமைப்படுத்தித் தரும் பாடத் திட்டம் _ இவற்றால் பிழையில்லாத ஒரு வாக்கியத்தை உருவாக்கத் தெரியாதவர்களும் கூடத் தப்பி'ப் பிழைத்து விடுகிறார்கள்; மேலும் அவர்கள் இளங்கலை, முதுகலைத் தமிழ் பட்டதாரிகளாகத் (சில சமயம் முதல் வகுப்பிலும் கூடத்) தேர்ச்சி பெற்று விடுகிறார்கள். இப்படி ஒரு கேவலம், மாநிலத்திலுள்ள பல கல்வி நிறுவனங்களிலும் வெற்றிகரமாக நடந்தேறி வருவதை எவராலும் மறுக்க இயலாது.
மேலே குறிப்பிட்ட இலக்கியப் பட்டதாரிகள், கல்வியாளர்களாகவும், ஆய்வாளர்களாகவும் வளர்ச்சி பெறும் நிலையில் அவர்கள் வழங்கும் கல்வியும், அவர்கள் மேற்கொள்ளும் ஆய்வும் அரைவேக்காட்டுத் தனமாகவும், தேவைக்குத் தீனிபோடுவதற்காக வலிந்து செய்'யப்படுவதாகவும் மட்டுமே அமைந்து போகிறது.
"தமிழ் எம்ஃபில், பி.எச்.டி ஆய்வுகளைச் சில ஆண்டுக் காலத்திற்காவது நிறுத்தி வைக்க வேண்டும்'' என்று தமிழகத்தின் புகழ் பெற்ற தென்னகப் பல்கலைக்கழகம் ஒன்றின் மூத்த தமிழ்ப் பேராசிரியர் ஒருவர் குறிப்பிட்டதில் பிழையில்லை! ஆய்வுத் தலைப்புக்கள் பலவும் அபத்தத்தின் உச்சங்களாக அமைந்திருப்பவை; உள்ளார்ந்த ஆர்வத்தின் காரணமாக அல்லாமல், வலிந்து செயற்கையாக வருவித்துக் கொள்பவை. ஆய்வேட்டில் உள்ளடக்கம் என்ற பெயரில் இடம் பெறும் கருத்துக்கள், செய்திகளின் பொருத்தமின்மையாலும், வரிசையாக அடுக்கப்பட்டிருக்கும் மேற்கோள் குவியல்களாலும் உண்மையான அறிவுத்தேடல் கொண்டோரைக் கூசிக் குறுக வைப்பவை.
நூற்றாண்டு விழாக் கொண்டாடி விட்ட ஒரு தமிழ்க் கவிஞரைப் பற்றிய எம்.ஃபில் ஆய்வில், அவர் பிறந்த ஆண்டு, 1960களை ஒட்டியதாகக் குறிப்பிடப் பட்டிருந்ததென்பது உண்மையான ஒரு நிகழ்வாகும் (கட்டுரையாளர், அவ்வாய்வேட்டை மதிப்பீடு செய்யும் பொறுப்பை ஏற்றிருந்ததால், அது சந்தேகத்திற்கு அப்பாற்பட்ட உண்மை,). பானைச் சோற்றில் பதச் சோறாக உள்ள இந்த ஆய்வேட்டைப் போன்ற பிழை மலிந்த பல ஆய்வேடுகளும் கூட அறிவுச் சந்தையில் விலை போய்விடும் அக்கிரமங்கள், அன்றாட நிகழ்வுகளாகப் பல பல்கலைக் கழகங்களிலும், தன்னட்சிக் கல்லூரிகளிலும் நடந்தேறி வருவதைக் காணும் நடுநிலையாளர்கள் அறச் சீற்றம் கொண்டு குமுறாமல் இருக்க முடியாது.
"படிச்சவன் சூதும், வாதும் பண்ணினல் போவான், போவான் ஐயோவென்று போவான்'' என்று தன் புதிய கோணங்கி'யில் அன்றே சுட்டிக் காட்டினன் பாரதி! அவனது வழித் தோன்றலாகத் தங்களைப் பிரகடனப்படுத்திக் கொள்ளும் இன்றைய நவீன முனைவர்களின் (Ph.D. பட்டம் பெற்றவர்கள்) சூதுவாதுகள் சொல்லில் அடங்காதவை. குதிரை பேரம் நடக்கும் அரசியல் சீரழிவுகளைப் போல, அறிவுலகச் சீரழிவின் அசிங்கமான வெளிப்பாட்டை முனைவர்பட்ட பேர'த்தில் காண முடியும். முனைவர் பட்டப் படிப்புக்கு வழிகாட்டும் நெறியாளர்களிடம் (guides) நிலவும் நெறியற்ற போக்குகள்! மாணவர்களிடமிருந்து வழிகாட்டிகள் எதிர்பார்க்கும் உச்சபட்ச அன்பளிப்புகள் (வைரமாலையைப் பரிசாகக் கேட்கும் அளவு இந்த வெறி முற்றிப் போயிருக்கிறது!), அடித்தொண்டு ஊழியங்கள், தன் பணிகளில் மாணவர்கள் உதவ வேண்டுமென்ற எதிர்பார்ப்பு (வகுப்பெடுத்தல், தாள் திருத்தல் போன்றன), பெண்ணாக இருந்தால் பாலியல் சீண்டல்களுக்கு ஆட்படுத்தல் என்று இவற்றை அடுக்கிக் கொண்டே போக முடியும்.
வழிகாட்டிகளின் போக்குகள் இவ்வாறு இருக்க, ஆய்வேட்டைத் திருத்துபவர்களின் திருவிளையாடல்களோ.... வரம்பு மீறிய அராஜகத்தின் மோசமான வெளிப்பாடுகள். ஆய்வேட்டை மதிப்பீடு செய்வதற்காக முதல் வகுப்புப் பயணப் படியும், ஊதியமும் பெற்றுக் கொண்ட பின்னும் _ விள்ளாமல், விரியாமல் அதைக் கையகப்படுத்திக் கொள்வதற்காக ஆய்வு மாணவரிடமிருந்தே அத்தொகையைத் தண்டல்' செய்யும் சிறுமையின் உச்சம்! அதற்கும் ஆய்வு வழிகாட்டியே வழிகாட்டும் அவலம்! இவற்றுக்கெல்லாம் முத்தாய்ப்பாக முனைவர் பட்டத்திற்கான வாய்மொழித் தேர்வு வெற்றிகரமாக முடிந்தபின், அதற்காக அந்த மாணவர் மகிழ்வோடு (!?) அளிக்கும் அன்பளிப்புக்கள்! (தஞ்சாவூரென்றால் கிலோக் கணக்கில் முந்திரிப் பருப்பு... மதுரையென்றால் சுங்குடிச் சேலைகள் என்று இந்த அன்பளிப்பு, இடத்திற்கேற்ப மாறுபடும்!). தனக்கு வழங்கப்பட்டுள்ள படிச் செலவுக்கு ஏற்றதான ஒரு விடுதியில் தங்கி விட்டுப் போகாமல், ஆய்வு மாணவரின் செலவில் நட்சத்திர விடுதிகளில் தங்குதல்... உணவு மற்றும் பிறஉல்லாசக் கேளிக்கைகள்! இந்த அளவுக்குத் தரத்தைத் தாழ்த்திக் கொண்ட பிறகு, அந்தத் தேர்வாளரின் (Examiner) நம்பகத் தன்மை (Credilility) எப்படிப்பட்டதாக இருக்க முடியும் என்பதை எவராலும் எளிதில் ஊகித்து விட முடியும்!
எல்லா நெறியாளர்களும், தேர்வாளர்களும் இப்படித்தான் இருக்கிறார்கள் என்று சொல்ல முடியாது என்றபோதும் மேற்குறித்த மோசமான மாதிரி'கள் (Samples) கல்விப் பணியின் புனிதத் தன்மைக்குக் களங்கம் சேர்க்கிறார்கள் என்பதில் மாற்றுக் கருத்துக்கு இடம் இருக்க முடியாது.
பதவி உயர்வுக்காகவும், சம்பள உயர்வுக்காகவும் கல்யாணச் செலவு' செய்து (அண்மையில் ஓர் ஆய்வாளர், இதே தொடரைப் பயன்படுத்தியதைக் கேட்க நேர்ந்தது) _ படிப்பதைத் தவிர பிற எல்லாவற்றையும் செய்து முனைவர் பட்டத்திற்காகப் போராடும்' ஆசிரியர்கள் ஒருபுறம் என்றால், ரூ.25,000/_ கொடுத்து ஆய்வுத் தலைப்பையும், அதற்குரிய முதன்மைச் சான்றுகளையும் (Binary Sources) கொடுத்து விட்டால், சுடச்சுட ரெடிமேட்' ஆய்வேட்டைத் தயாரித்துக் கொடுக்கும் பினமிக் கூட்டமும் இன்று தலையெடுக்க ஆரம்பித்திருக்கிறது.
பட்டம் பெறுவதற்காகச் செய்யப்படும் ஆய்வுகளின் நிலை இப்படி இருக்கிறதென்றால், அண்மைக்காலமாக, ஆய்வு முயற்சிகளுக்குக் கல்வி நிறுவனங்களால் ஏற்பட்டுவரும் நெருக்கடிகளும் குறிப்பிட்டுச் சொல்லத் தக்கவை. சுயநிதிக் கல்வி நிறுவனங்கள் தெருவுக்கு ஒன்றாய்ப் பெருகிவரும் இன்றைய உலகமயக்' கல்விச் சூழலில், தங்களை நிலைநிறுத்திக் கொள்ளும் போட்டியில் முனைப்பாக இயங்க வேண்டிய நிர்ப்பந்தம் அவற்றுக்கு ஏற்பட்டுள்ளது. நாக்' (NAAC) எனப்படும் தேசிய தரமதிப்பீட்டுக் குழுவிடம் தர நிர்ணயம்' பெற்ற நட்சத்திரக் கல்லூரிகளாகவும், ஏ+' கல்லூரிகளாகவும் தங்களைக் காட்டிக் கொள்ளவும், ஐ.எஸ்.ஓ. (ISO) எனப்படும் உலகத்தரச் சான்றினைப் பெறவும், இந்நிறுவனங்களுக்குள் கடுமையான போட்டி நிலவி வருகிறது. இப்போட்டி, ஆரோக்கிய மானதாகவும், நல்லதொரு கல்விச் சூழலை உருவாக்க உதவுவதாகவும் அமைந்தால் அது நல்லதுதான்! ஆனல் அப்போட்டிகளின் மோசமான சில பக்கங்கள், இலக்கிய ஆய்வுகளைக் கேலிக் கூத்தாக்கி விடுவதால் அது குறித்த விமரிசனத்தையும் இங்கே முன் வைக்க வேண்டியதாகிறது.
கல்லூரி ஆசிரியர்களிடமிருந்து தேசிய தரமதிப்பீட்டுக் குழு (NAAC) வால் எதிர்பார்க்கப்படும் முக்கியமான தகுதி, அவர்கள் தேசிய, சர்வதேசக் கருத்தரங்குகளில் பங்கேற்றுக் கட்டுரை வழங்கியிருக்க வேண்டும் என்பதுதான்! கொள்கை அளவில் சிறப்பானதாகத் தோற்றமளிக்கும் இத்தகுதி, அது நடைமுறைப்படுத்தப் படுகையில் மலினமாக்கப்பட்டுக் கொச்சையாகிப் போனதைச் சொல்லவும் நாக்கூசுகிறது. தேசிய தர நிர்ணயக் குழுவின் தகுதிப்பாட்டை எட்ட வேண்டுமென்பதற்காகச் சரியான திட்டமிடல் எதுவுமின்றித் தேசிய', சர்வதேசக் கருத்தரங்கம் என்றபெயரில் _ கல்லூரிகளிலும், பல்கலைக் கழகங்களிலும் சராசரியான தரத்துக்கும் கீழாக நடத்தப்படும் ஆய்வு அரங்கங்கள்! மிக அண்மையில் தொடங்கப்பட்டு, அனுபவ முதிர்ச்சி கூட அதிகம் இல்லாத இளம் ஆசிரியர்களைக் கொண்டிருக்கும் கல்லூரிகளிலும் கூடப் பன்னட்டுக் கருத்தரங்கம்' என்ற பதாகையின் கீழ் நடத்தப்படும் அமர்வுகள்! அவற்றில் பங்கேற்றுக் கட்டுரை வாசிக்கப் பேராளர் கட்டணமாக ரூ.300 முதல் ரூ.500 வரை வசூல் செய்து அக்கட்டுரைகளையோ, கட்டுரைச் சுருக்கங்களையோ எவ்விதமான தணிக்கைக்கும், தரக் கட்டுப்பாட்டுக்கும் உட்படுத்தாமல் நூல் வடிவமாக்கி, அந்த ஆய்வுத் தொகுப்பு நூல்', தமிழ் கூறும் நல்லுலகில் உலா வந்துவிடும் அவலம்!
ஆய்வாளரின் கடும் உழைப்பையும், தேடலையும், புதிய சிந்தனைகளையும் வெளிக்காட்டும் சில கட்டுரைகள், சிப்பிக்குள் முத்தாக _ சில வேளைகளில் அந்த நூல்களிலும் இடம் பெற்று விடுவதுண்டு; ஆயினும் அவற்றின் எண்ணிக்கை, விரல் விட்டு எண்ணக் கூடியதாக மட்டுமே இருக்கும் என்ற உண்மையை எவராலும் மறுக்க முடியாது. முதுகலை நிலையில் தரப்படும் பயிற்சிக் கட்டுரைகளைவிட மோசமான தரம் கொண்ட கட்டுரைகளே மிகுதியாக நிரம்பியுள்ள அத்தகைய ஆய்வு நூல்களைப் புரட்டும் தமிழ் ஆர்வலர்கள், தமிழ்ப் பேராசிரியர்களைப் பற்றி எத்தனை மோசமான மதிப்பீடுகளை மனதில் கொள்வார்கள் என்பதை எளிதாக அனுமானித்து விடலாம்!
எந்தக் குப்பையாக இருந்தாலும், அச்சில் வெளியிடப்பட்டு விட்டால் அந்தக் கட்டுரைகளின் எண்ணிக்கையை வைத்து ஆசிரியரின் தகுதி! எத்தனை கருத்தரங்கங்கள் நடைபெற்றன என்பதை வைத்துக் குறிப்பிட்ட கல்வி நிறுவனத்தின் தகுதி! ஆனல்.... உண்மையான தகுதி' என்பது, எங்கோ ஒளிந்து கொண்டு கண்ணாமூச்சியாடிக் கொண்டிருக்கிறது என்பது மனச்சாட்சிக்குத் தெரிந்த போதும், அதை வெளிப்படையாக ஏற்றுக் கொள்ள மறுக்கும் இலக்கியப் போலிகளின் கையில் இன்றைய இலக்கியக் கல்வி சிக்கியுள்ள சோகத்தை விண்டுரைக்க வார்த்தையில்லை.
நெற்றிக் கண் திறப்பினும் குற்றம் குற்றமே' என்று முழங்கிய நக்கீரனை மேன்மைப்படுத்திப் பழம்புராணம் பாடிக் கொண்டிருப்பதும்.... சங்கப் பலகையின் அங்கீகாரத்தைப் பெறுவதற்காகத் திருவள்ளுவரும் கூடப் பாடுபட வேண்டியிருந்ததை விளக்கிக் கொண்டிருப்பதும், இராமாயண அரங்கேற்றம் எதிர்கொள்ள வேண்டியிருந்த கேள்விக் கணைகளைப் பற்றிக் கதைத்துக் கொண்டிருப்பதும் மட்டுமே இன்றைய தமிழ் இலக்கிய ஆசிரியர்களின் பணி இல்லை. உள்ளதன் நுணுக்க'மாய்த் தமிழாய்வைக் கொண்டு செல்வதும், அதற்கான ஊக்க விதைகளை இளம் உள்ளங்களில் தூவுவதுமே வருங்கால இலக்கிய ஆய்வுகள் மேலும் கேலிக்கூத்தாகாமல் தடுக்க உதவும்.
அதனை நோக்கிய முன்னகர்தலின் முதல் கட்டம்..., தன் நெஞ்சறிவது பொய்'யாகி விடாமல் உண்மையான தகுதியை இலக்கிய ஆசிரியர்கள் வளர்த்தெடுப்பதேயாகும். மெய்யான இலக்கிய ஆர்வலர்களின் எதிர்பார்ப்பும் அதை நோக்கியே குவிந்திருக்கிறது. நன்றி :வடக்குவாசல்,ஜூலை,08- இணைப்பு-http://www.vadakkuvaasal.com/

31.10.08

குற்றமும் தண்டனையும் -மொழியாக்க அனுபவம்

படைப்பாக்க முயற்சிகள் பலவற்றுள்,மொழிபெயர்ப்புச்செய்வதும் ஒரு கலை என்று அறிந்திருந்தாலும்,ஒரு சில கவிதைகளையும்,நாடகங்களையுமே இது வரை முயன்று பார்த்திருந்த எனக்கு நீண்டதொரு நாவலை மொழிபெயர்க்கும் அனுபவம் மிகவும் புதுமையானது.அதிலும் குறிப்பாக உலகப்பேரிலக்கியங்களில் ஒன்றான பியோதர் தஸ்தயெவ்ஸ்கியின் "குற்றமும் தண்டனையும்"என்னும் இப்படைப்பைமொழிபெயர்த்தபோது எனக்குக்கிட்டிய அனுபவம் வார்த்தைகளால் விண்டுரைக்க முடியாத அளவுக்கு மிக மிகப்பரவசமானது.மதுரை,பாரதி புத்தக உரிமையாளரான திரு துரைப்பாண்டியன் அவர்கள் எனக்களித்த இவ்வாய்ப்பு,அப்போதுதான் 36 ஆண்டுக்கால பேராசிரியப்பணியை நிறைவு செய்திருந்த எனக்கு,அப்பணியிலிருந்து விலகியிருக்க நேர்ந்ததால் விளைந்திருந்த வெறுமை உணர்வைப்புறம் தள்ளி விரட்டியதோடு, தஸ்தயெவ்ஸ்கி என்ற மாமேதையின் வரிகளுக்குள் -அவரது எழுத்துக்களுக்குள்,உருகி,உட்கலந்து,கசிந்து.கண்ணீர் மல்கி என்னையே காணாமல் போகவும் செய்து விட்டது. மொழிபெயர்ப்பின் தெளிவுக்காகப்பல முறை,-பல பதிப்புக்களை ஒப்பிட்டுப்படித்தபோது,"நவில்தொறும் நூல் நயமாக " இந்நாவல்,தன்னுள் பொதிந்தது வைத்திருந்த மர்ம முடிச்சுக்களை ஒவ்வொன்றாக அவிழ்த்துக்கொண்டே வந்தது.ஒரு கட்டத்தில் தஸ்தயெவ்ஸ்கி என்னுள் புகுந்து கொண்டு-தமிழில் தன்னைத்தானே எழுதிக்கொண்டு போவது போன்ற மனமயக்கம் கூட என்னுள் ஏற்பட்டதுண்டு.தஸ்தயெவ்ஸ்கி சொல்ல விரும்பிய கதையை,உணர்வுகளைத்தமிழில் முன் வைக்க நானும்,என் எழுத்தும் கருவிகள் மட்டுமே என்ற உண்மையை அப்போது நான் விளங்கிக்கொண்டேன். மொழி இனம்,நாடு என்று செயற்கையான எல்லைக்கோடுகள் பலவற்றை வகுத்துக்கொண்டாலும்-தனி மனித உணர்வுப்போராட்டங்களும்,அவற்றோடு பின்னிப்பிணைந்திருக்கும் உறவுச்சிக்கல்களும் உலகின் எந்த இடத்திலும்,எந்தக்காலகட்டத்திலும் சாஸ்வதமாகக்காணக்கூடியவை என்னும் வாழ்வியல் உண்மையை "குற்றமும் தண்டனையும்"நாவல் தெளிவாக முன் வைக்கிறது.தஸ்தயெவ்ஸ்கியின் கண்களுக்கு முழுமையான நல்லவர் என்றோ,...முழுமையான தீயவர் என்றோ எவருமில்லை.காமுகனாகச்சித்தரிக்கப்படும் ச்விட்ரிகைலோவிடமும் கூட மர்மேலோதோவின் அநாதரவான குழந்தைகளின் பால் அன்பு சுரக்கிறது.கண்டிப்பாக செயல்பட வேண்டிய நிலையிலிருக்கும் நீதிபதி போர்பிரி பெத்ரோவிச்சிடமும் கூட ரஸ்கொல்நிகொவ் மீதுதோழமை ஜனிக்கிறது. ரஸ்கொல்நிகொவ் ,ரசுமிகின் ஆகிய அறிவுஜீவிகளின் உரையாடல் படம் பிடிக்கப்பட்டிருப்பதில் வியப்பில்லை.ஆயின் அதற்க்கு நேர் மாறான தளத்தில் இயங்கும் -வீடே உலகமென வாழும்-பல்கேரியா அலெக்சென்றோவ்னா,கத்தரீனா இவாநோவ்நா ஆகிய பெண்களின் மன உணர்வுகளையும் துல்லியமாகச்சித்தரிப்பதிலேயே நமக்கு படைப்பாளியின் மீது வியப்பு விளைகிறது. தானும் கூட கற்றுக் கொள்வதற்கான உளவியல் செய்திகள் தஸ் தயெவ்ஸ்கி படைப்புக்களில் மட்டுமே இருப்பதாக நீட்ஷே ஒருமுறை குறிப்பிட்டார்.மனித மனங்களின் இருள் படர்ந்த மூலைகளில் எல்லாம் பயணம் செய்து,இண்டு இடுக்குகளை எல்லாம் கூடத்துழாவி,அங்கே மண்டிக்கிடக்கும் சபலங்களை,சலனங்களை,அழுக்குகளை,ஆசாபாசங்களை,அன்பை,அளவற்ற மனித நேயத்தை வெளிச்சத்திற்கு இட்டு வந்து விடும் அவரது எழுத்தை முழுமையாக வாசிக்கும்போதுதான் நீட்ஷேயின் கூற்றிலுள்ள உண்மை துலங்கும். -------------------------------------------------------------------------மூலத்தைப்படிக்கும்போது கிடைக்கும் பேரனுபவத்தில் ஒரு சிறு பகுதி அனுபவமாவது இம்மொழிபெயர்ப்பால் கிட்டுமெனில் அதுவே இச்சிறு முயற்சிக்கு கிடைத்த வெற்றியாக அமையும். ----- குற்றமும்தண்டனையும் நாவல் மொழிபெயர்ப்பின் முன்னுரையிலிருந்து--- , BHARATHI BOOK HOUSE , D-28-மாநகராட்சி வணிக வளாகம்,பெரியார் பேருந்து நிலையம்,மதுரை-625001 மொழிபெயர்ப்பு:எம்.ஏ.சுசீலா------ ----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------எழுத்தாளர் ஜெயமோகனின் மதிப்பீடு.............................
இப்போது தமிழில் ‘குற்றமும் தண்டனையும்’ மிக நேர்த்தியான மொழியாக்கத்தில் மிக அழகிய படைப்பாக பாரதி புத்தக நிலையத்தால் வெளியிடப்பட்டுள்ளது. இது தமிழ் இலக்கியத்தின் முக்கியமான நிகழ்ச்சிகளில் ஒன்று.
மொழிபெயர்ப்பாலரான எம்.ஏ.சுசீலா எனக்கு வாசகியாக அறிமுகமானவர். மதுரை ·பாத்திமா பெண்கள் கல்லூரியில் தமிழாசிரியையாக பணியாற்றி ஓய்வுபெற்றவர். அறுபதுக்கும் மேற்பட்ட சிறுகதைகளும் பெண்ணிய நோக்கிலான இலக்கிய ஆய்வுக்கட்டுரைகளும் எழுதியிருக்கிறார். பருவங்கள் மாறும், புதிய பிரவேசங்கள், தடை ஓட்டங்கள் ஆகிய சிறுகதைதொகுதிகளும் விடுதலைக்கு முந்தைய தமிழ்நாவல்களில் பெண்கள், பெண் இலக்கியம் வாசிப்பு, இலக்கிய இலக்குகள் போன்ற கட்டுரை நூல்களும் வெளிவந்துள்ளன..உமாமகேஸ்வரி போன்ற படைப்பாளிகளின் உருவாக்கத்திலும் அவருக்கு பெரும்பங்களிப்பு உண்டு.அவரது முதல் மொழிபெயர்ப்பு முயற்சி இந்நாவல்.
ரஸ்கால்நிகா·ப் என்ற இளைஞன் செய்யும் கொலைதான் இந்த புகழ்பெற்ற நாவலின் கரு. வாழ்வின் இக்கட்டுகளில் சிக்கி செயலற்று நிற்கும் நிலையில் ‘உதவாக்கரையான’ ஒரு கிழவியை பணத்துக்காகக் கொலைசெய்கிறான். அந்த குற்றத்திலிருந்து தப்பியும் விடுகிறான். ஆனால் அவனில் அந்தக் கொலை உருவாக்கும் ஆழமான உளப்போராட்டம் நாவல் முழுக்க நீள்கிறது. கடைசியில் அவன் தன் பாவங்களை அறிக்கையிடும் ஒரு சன்னிதியைக் கண்டடைகிறான். தன் குடும்பத்துக்காக பெரும் துயரத்தை தாங்கி நிற்கும் சோனியா என்ற விபச்சாரியில். அவள் முன் மண்டியிடுகிறான். ஏனென்றால் அவள் துயரம் சுமக்கும் மானுடக்குலத்தின் பிரதிநிதி. அவள் மனித இனத்தின் வலிமிக்க இதயம்போல
சோனியா ரஸ்கால்நிகா·பிடம் சொல்லும் சொற்கள்தான் இந்த நாவலின் உச்சம் ”நான்கு வீதிகளும் சந்திக்கும் அந்தச் சதுக்கத்துக்கு உடனே செல்லுங்கள். நாற்சந்தியிலே சதுக்கத்தின் மத்தியிலே சென்று நில்லுங்கள். மனிதர்களுக்கு முன்னால் மண்டியிடுங்கள். மண்ணைக் களங்கபப்டுத்திவிட்ட நீங்கள் அதை முத்தமிடுங்கள். இந்த உலகம் முழுக்க கேட்கும்வண்ணம் ‘நான் ஒரு கொலைகாரன்! நான் ஒரு கொலைகாரன்! ‘ என்று உரக்கச் சொல்லுங்கள்” சோனியாவின் கருத்தில் குற்றங்கள் என்பவை தனிமனிதர்களுக்கு எதிரானவை அல்ல. சமூகத்துக்கு எதிரானவையும் அல்ல. அவை மனிதகுலத்துக்கு எதிரானவை. ஆகவே அவற்றைச் செய்பவனுக்கு எதிரானவை. அவன் மண்டியிட வேண்டியது அதன் சன்னிதியில்தான்.
சென்ற நூற்றாண்டின் தொடக்கத்தில் இன நீதிகளே அறமாக எண்ணப்பட்ட ஒரு காலகட்டத்தில்– ருட்யார்ட் கிப்ளிங் போன்ற எழுத்தாளர்கள் கூட அதற்குள் நின்ற காலகட்டத்தில் - அழிவிலாத மானுட நீதி ஒன்றை தன் தரிசனமாக முன்வைத்தது தஸ்தயேவ்ஸ்கியின் பெரும் நாவல். அந்த ஒளி எப்போதும் மானுடகுலத்துக்கு வழிகாட்டக்கூடுவது. இலக்கியம் என்ற இயக்கத்தின் சாரமென்ன என்று காட்டும் பெரும் படைப்பு இது
உணர்ச்சிவேகம் நிறைந்த அக ஓட்டங்களும் சுழன்று சுழன்று செல்லும் சொற்றொடர்களும் கொண்ட இந்த நாவலை அற்புதமாக மொழியாக்கம் செய்திருக்கிறார் சுசீலா. தமிழின் இலக்கிய மொழிபெயர்ப்பில் இது ஒரு சாதனை.
‘ நன்றி:ஜெயமோகனின் வலைப்பதிவு.wwwjeyamohan.in----- குற்றமும் தண்டனையும் குறித்த எழுத்தாளர் ராமகிருஷ்ணனின் மதிப்பீடு: தஸ்தாயெவ்ஸ்கியின் கரமசோவ் சகோதரர்கள் நாவலை நான், சி.மோகன், சா. தேவதாஸ் மூவரும் இணைந்து மொழியாக்கம் செய்வது என்று ஒரு விளம்பரத்தை பல வருடங்களுக்கு முன்பு கல்குதிரை வெளியிட்டது. நாங்களும் ஆர்வத்துடன் அந்தப் பணியைத் துவங்கினோம். அப்போது கி.அ. சச்சிதானந்தம் அந்த நாவலை முழுமையாக மொழி பெயர்த்து வைத்திருக்கிறார் என்ற தகவலை அறிந்தவுடன் எங்கள் மொழியாக்கபணி சற்றே சோர்வடைந்தது. நான் அறிந்தவரை சச்சிதானந்தம் மொழிபெயர்த்த கரமசோவ் சகோதரர்களின் சில பகுதிகள் இணைய இதழ் ஒன்றில் வெளியிடப்பட்டு அப்படியே நின்று போனது. ஏன் இன்னும் அது வெளிவர வில்லை என்று தெரியவில்லை.
கிருஷ்ணையா மொழியாக்கத்தில் தஸ்தாயெவ்ஸ்கியின் வெண்ணிற இரவுகளை என் கல்லூரி நாட்களில் கூடவே வைத்திருந்து பலமுறை வாசித்திருக்கிறேன். தஸ்தாயெவ்கியின் சிறுகதைகள் அடங்கிய தொகுப்பு. பலவீனமான இதயம், அருவருப்பான விவகாரம், சூதாடி போன்ற கதைகள் அதில் உள்ளன. தஸ்தாயெவ்ஸ்கியை வாசிக்க துவங்கும் எவரும் இந்த புத்தகத்தில் இருந்தே துவங்க வேண்டும் என்று சிபாரிசு செய்வேன்.
குற்றமும் தண்டனை நாவலின் சுருக்கம் 1950களில் தமிழில் வெளியாகியிருக்கிறது. இந்த நாவலின் காமிக்ஸ் புத்தகம் கூட ஆங்கிலத்தில் வெளியாகி உள்ளது. அதை நான் வைத்திருக்கிறேன். நான்கு வேறுபட்ட இயக்குனர்களால் திரைப்படமாக்கபட்டிருக்கிறது
ஆங்கிலத்தில் கான்ஸ்டாட் கார்நாட் உள்ளிட்ட இரண்டு மூன்று பிரபலமான மொழிபெயர்ப்புகள் உள்ளன. தற்போது பேராசிரியர் சுசிலா அதை தமிழில் மொழி பெயர்த்திருக்கிறார். நூலை சிறப்பாக பாரதி புக் ஹவுஸ் வெளியிட்டுள்ளது.
பாரதி புக் ஹவுசை நடத்தும் துரைப்பாண்டியன் நூல் பதிப்பதிலும் விற்பனையும் பல வருடம் அனுபவம் பெற்றவர். முன்னதாக டால்ஸ்டாயின் அன்னாகரீனனாவை தமிழில் வெளியிட்டிருக்கிறார்கள். அத்தோடு டால்ஸ்டாயின் சிறுகதை தொகுதிகள் மூன்றை பதிப்பித்து உள்ளார். மதுரை பேருந்து நிலையத்தின் உள்ளே இவரது புத்தககடை உள்ளது.
எம்.ஏ. சுசிலா எனக்கு பேராசிரியராக அறிமுகமானார். பாத்திமா கல்லூரியின் தமிழ் துறையில் பணியாற்றிக் கொண்டிருந்தார். மதுரையில் நடந்த ஒரு இலக்கிய கூட்டத்தில் அவரை சந்தித்தேன். புதுமைபித்தன் துவங்கி சுந்தர ராமசாமி, ஜி. நாகராஜன், கோணங்கி, நான் உள்ளிட்ட அத்தனை எழுத்தாளர்களையும் வாசித்திருக்கிறார். அதைப் பற்றி பெரியதாக காட்டிக் கொள்ளாதவர்.
தமிழ் பயிலும் மாணவிகளிடம் நவீன தமிழ் இலக்கியத்தை கொண்டு சேர்க்க வேண்டும் என்பதில் அதிக ஆர்வம் காட்டியவர். அதற்காக வகுப்பறைகளில் நவீன தமிழ் இலக்கியத்தையும் புதிய விமர்சன கோட்பாடுகளையும், போர்ஹே, மார்க்வெஸ், காப்கா, காம்யூ என்று உலக இலக்கியங்களையும் அறிமுகம் செய்த பெருமை இவருக்குண்டு.
நான் ஒருமுறை இவர்கள் கல்லூரியில் உரையாற்றியிருக்கிறேன். மாணவிகள் போர்ஹேயின் படைப்புலகம் பற்றி நிறைய கேள்விகேட்டார்கள். ஆச்சரியமாக இருந்தது.
குற்றமும் தண்டனை நாவலை சுசிலா சிறப்பாக மொழியாக்கம் செய்திருக்கிறார். இந்த நாவலை தமிழ்படுத்துவதில் உள்ள பெரிய சிக்கல் உரையாடல்கள் மிக எளிமையாக துவங்கி அப்படியே தத்துவார்த்த தளத்திற்கு உயர்ந்துவிடும். நுட்பமான விவரணைகள். ருஷ்ய கலாச்சாரம் சார்ந்த உணவுவகைள் மற்றும் அன்றாட குறிப்புகள் , அது போலவே மனநிலையின் தீவிரத்தை வெளிப்படுத்துவற்காக சிறிய வாசகங்கள், திரும்ப திரும்ப வரும் சில சொற்கள் நாவலில் இடம் பெற்றுள்ளது. பலநேரங்களில் கதைசொல்பவனின் குரல் பதற்றத்தின் உச்சத்திற்கே சென்றுவிடும். சுசிலா அதை மிக சிறப்பாக மொழியாக்கம் செய்திருக்கிறார்.
நாவல் வெளியாகி நூறு வருடங்களை கடந்துவிட்ட போதும் வாசிக்கையில் இன்று காலை எழுதப்பட்டது போன்ற ஈரமும் நெருக்கமும் இருப்பதே நாவலின் சிறப்பம்சம். நாவல் வாசிப்பிற்கு தடையில்லாமல் சுசிலா கவனம் எடுத்து செய்துள்ள மொழியாக்கம் நன்றாகவே வந்திருக்கிறது. அவருக்கு என் மனம் நிறைந்த பாராட்டுகள்.
வெளியிடு. பாரதி புக் ஹவுஸ். டி.28 மாநகராட்சி வணிக வளாகம். பெரியார் பேருந்து நிலையம். மதுரை.நன்றி.ராமகிருஷ்ணனின் வலைப்பதிவு :www.s.ramakrishnan.com

29.10.08

வலைப்பூவின் இலக்கு

"தேடிச்சோறு நிதம் தின்று பல சின்னஞ்சிறு கதைகள் பேசி-மனம்
வாடித்துன்பம்மிக உழன்று பிறர்வாடப்பல செயல்கள் செய்து -நரை
கூடிக்கிழப்பருவம் எய்திக்கொடும் கூற்றுக்கு இரைஎனப்பின் மாயும்-பல
வேடிக்கை மனிதரைப்போல நான் வீழ்வேன் என்று நினைத்தாயோ?"
-பாரதி


இந்த வலைப்பூ என் இலக்கிய ரசனைக்கு ஒரு வடிகால்;என்சிந்தனைகள் , வெறும் மன ஓட்டங்களாக மடிந்து போய் விடாமல் பாதுகாக்கும் பெட்டகம்;சிறுகதைகளாகவும்,கட்டுரைகளாகவும் நான் எழுதும் ஆக்கங்களை சேமிக்க உதவும் கருவூலம்;ஒத்த மனம் படைத்தோரையும்,முரண்பட்ட கருத்துக்கொண்டோரையும் என்னுடன் உரையாடவைக்கும் களம்;பகிர்வுகளின் வழியே நட்புக்களை ஏற்படுத்தும் பாலம்;இன்னும்..இன்னும்..எவ்வளவோ!! கடந்து போகும் ஒவ்வொரு நாளும்,ஒவ்வொரு கணமும் நமக்குள் ஏதோ ஒரு பதிவை,பாதிப்பை ஏற்படுத்தியபடிதான் நகர்ந்து செல்கின்றன..அவற்றுள் எல்லாமே பொருட்படுத்தக்கூடியவையாக இருப்பதில்லை என்ற போதும்,ஒரு சில கணங்கள் அழியாத சுவடுகளை நெஞ்சில் பதித்து விட்டுப்போகிறவை. லா.ச.ராவின் வார்த்தைகளில் சொல்லப்போனால் "நித்தியத்துவம்"பெறத்துடிப்பவை. அந்தத்தருணத்தில் தவற விட்டு விட்டால் பின் எப்பொழுதுமே மீட்டெடுத்துக்கொள்ள முடியாதவை.அத்தகையஅபூர்வமான கணங்களை உடனுக்குடன் பதியவும்,பகிரவும் முடிகிற அற்புத வாய்ப்பை இந்த வலைப்பூவில் நன்கு பயன் படுத்திக்கொள்ள வேண்டும் என்பதே என் விழைவு..சமூக அக்கறையும் ,தரமான வாசிப்பு,நுகர்வு ரசனைகளுமே நான் முதன்மை தந்து வலியுறுத்த விரும்பும் செய்திகள்.கல்லூரியில் பேராசிரியராக இருந்தபோது,இவற்றைஎல்லாம் அவ்வப்போது மாணவர்களிடம் பகிர்ந்து கொண்டபடியே நாட்கள் நகர்ந்துவிட்டதால் ,சிறுகதைகள்,திறனாய்வுக்கட்டுரைகள் ஆகியவற்றை எழுதியதோடு நிறைவு கொள்ள முடிந்து விட்டது.இலக்கியப்பகிர்வுகளுக்கும் தோழிகள் உடனிருந்ததால் பேசித்தீர்த்து விட முடிந்தது.தமிழ் நாட்டிலிருந்து வெகு தொலைவில்,புதுதில்லியின் புரியாத பாஷைகளுக்கு நடுவே,சிந்தனைகளை பரிமாறிக்கொள்ள "சக ஹிருதயர்"(நன்றி;ஜெயகாந்தன்)களைத்தேடித்தவிக்கும் நெஞ்சு,இவ்வலைப்பூவால் தேறுதல் கொள்ளும் என்ற நம்பிக்கையுடன் இதைத்துவங்குகிறேன். எழுத்தை,எழுதும் முயற்சியைக்கை விட்டு விடாமல் அதை ஒரு சாதகமாக்கிக்க்கொண்டு பயிலவும் இந்தக்களம் வழியமைத்துத்தரக்கூடும்.எல்லாவற்றுக்கும் மேலாக ,பணி நிறைவு பெற்ற பின், வாழ்வே நிறைவுற்று விட்டதாக எண்ணி,நான் சோர்ந்து போய்விடாதபடி என்னை என்றென்றும் புதிய உயிராக இயங்க வைத்து ,உற்சாகம் கொள்ள வைக்கும் ஒருமா மருந்தாக,எனது அடுத்த இன்னிங்க்ஸ் ஆக இந்த வலையிடலைத்தொடங்கி, ,இணைய வாசகர்களின் பார்வைக்கு உரித்தாக்குகிறேன்.நன்றி.

நுழைவாயில்

"எடுத்த காரியம் யாவினும் வெற்றி","எண்ணத்து இருக்கும் எரியேசக்தி " பாரதி .

வணக்கம்.

தமிழ் கூறும்நல்லுலகிற்கு என் சிறிய பங்களிப்பு இந்த வலைப்பூ . இதில் ஈடுபடுமாறு என்னை அறிவுறுத்தியதோடு ,தக்க வழிகாட்டுதல்களையும் நல்கி ஊக்கப்படுத்திய என் பிரியத்திற்குரிய எழுத்தாளர்கள்,திரு ஜெயமோகன்,திரு எஸ்.ராமகிருஷ்ணன் ஆகிய இருவருக்கும் இதைத்தொடங்கும் வேளையில் என் நெஞ்சார்ந்த நன்றிகள்.தங்களது தொடர்ந்த எழுத்துப்பணிகளுக்கு இடையிலேயும் சகஆர்வலர்களை ஊக்குவிக்கும் அவர்களின் பெருந்தன்மை நெஞ்சை நெகிழ்விப்பது..அவர்களது வலைப்பதிவுகளைப்படித்து விட்டு,தமிங்க்ளிஷில் கடிதம் அனுப்பிக்கொண்டிருந்த நான்,தமிழில் மின் அஞ்சல் அனுப்பத்தொடங்கிய மறு கணமே அதிசயிக்கத்தக்க வகையில் இருவரும் ஒரே மாதிரியான பதிலை-நான் வலைப்பதிவு தொடங்கலாமே- என்ற எண்ணத்தை வெளியிட்டிருந்தனர்.இன்றைய நவீன தொழில் நுட்ப உலகின் புதிய எல்லைகளுக்குள் அடியெடுத்து வைக்க அவர்களின் வார்த்தைகள் நன்னிமித்தமாக அமைய, kasilingam.com/wiki/doku.php?id=Tamil blogging வழிகாட்டநானும் இணைய உலகில் முதலடி பதிக்கிறேன். தமிழ் வலைப்பதிவு பற்றி விரிவாக விளக்கி வழிகாட்டிய அந்த சுட்டிக்கும் என் நன்றி .

பணி நிறைவு பெற்று புது தில்லி வந்தபின் என் எழுத்தார்வத்திற்கு ஏற்ற வடிகால்களை ஏற்படுத்தித்தந்து என்னை ஊக்குவித்து வரும் வடக்கு வாசல் இதழுக்கும் அதன் ஆசிரியர் திரு.பென்னேஸ்வரன்அவர்களுக்கும் என் உளமார்ந்த நன்றி.

கணினியை என் கைக்கு வசப்படச்செய்து பயிற்சி அளித்த என் அன்பு மகள் மீனு பிரமோதையும்அவளது துணைவர் பிரமோத் பாசத்தோடு நினைவு கூர்கிறேன். தமிழில் எழுத முடிந்திருக்காவிட்டால், இந்த வலைப்பூவே சாத்தியப்பட்டிருக்காது; பலபல வழிகளிலும் முயன்று வெற்றி அடையாமல் தவித்துக்கொண்டிருந்த தருணத்தில்,மிக எளிய வழி ஒன்றைக்காட்டி, கணினித்தமிழை என்னருகே கொண்டுவந்து சேர்த்த வாசகர் சந்தோஷ்குமாருக்கு நான் பெரிதும் நன்றிக்கடன் பட்டிருக்கிறேன்.

பத்து வயதில் தொடங்கிய எழுத்தார்வம், ஒரு சில நூல்களைப்பதிப்பித்திருந்தாலும் கூட (பார்க்க-சுயவிவரம்),இன்னும் முழுமையான வெளிப்பாடு கொள்ளாத ஒரு தாகமாகவே நெஞ்சில் தங்கிப்போயிருக்கிறது.அந்த ஆற்றாமைக்கு இந்த வலைப்பதிவுகள் நல்ல வடிகால்களை ஏற்படுத்தித்தரும் என நம்பி அவ்வாறே விழைகிறேன்.படைப்பவை,படிப்பவை,பார்ப்பவை ஆகிய அனைத்தையும் வலைப்பூவில் ஏற்றம் செய்து இணைய வாசகர்களின் பார்வைக்கும்,விமரிசன வாதங்களுக்கும் முன் வைப்பதே என் விருப்பம்.இப்பதிவுக்கு வருகை புரிந்து கருத்துக்களைப்பகிர்ந்து கொள்ள அனைவருக்கும் அன்பு அழைப்புக்களை இதன் வழி விடுக்கிறேன்.

அன்னையாய், தந்தையாய், என்னை நானாக்கிய என் அன்புத்தாய் அமரர் திருமதி சோபனாதேவி அனந்தராம் அவர்களுக்கு இவ்வலைப்பதிவு சமர்ப்பணம்.

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

தமிழில் மறுமொழி பதிக்க உதவிக்கு....